Ile mieszkańców ma Konin? Aktualna liczba ludności i tempo zmian

Według danych Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) na 31 grudnia 2024 roku Konin zamieszkiwało 66 606 osób, z czego 53,2 % stanowiły kobiety, a 46,8 % – mężczyźni. To oznacza ścisłą równowagę płci, lecz z lekko wyższym udziałem kobiet, co znajduje odzwierciedlenie we wskaźniku feminizacji wynoszącym 114 kobiet na 100 mężczyzn.

Populacja miasta wykazuje wyraźny trend spadkowy – od 2002 roku liczba mieszkańców zmniejszyła się aż o 18,9 %, a w ciągu ostatniego roku (2023–2024) ubyło ponad 1 000 osób – z poziomu około 67 600 do 65 359 zameldowanych mieszkańców.

Struktura wieku i konsekwencje demograficzne

Średnia wieku mieszkańców wynosi 45,9 lat, co stanowi wartość wyraźnie wyższą niż średnia województwa wielkopolskiego i ogólnopolska. To wskazuje na starzenie się populacji i niski udział osób młodych i w wieku produkcyjnym.

Na 1000 mieszkańców przypada 834 akty urodzeń i 1 600 zgonów w roku 2024 – współczynnik urodzeń jest rekordowo niski (po raz pierwszy poniżej 1 000), a liczba zgonów niemal dwukrotnie je przewyższa. To podstawowy czynnik ujemnego przyrostu naturalnego.

Projekcje demograficzne

GUS przewiduje, że do roku 2050 populacja spadnie do ok. 45 623 osób, z czego ~23 738 to kobiety, a ~21 885 to mężczyźni. To aż 20‑tysięczny spadek w ciągu trzech dekad, co może wpływać na wiele aspektów miejskiego życia – od rynku pracy po politykę publiczną.

Trendy migracyjne i przyczyny wyludnienia

Spadek liczby mieszkańców ma charakter złożony. Dane wskazują na równoczesny wpływ:

• ujemnego przyrostu naturalnego, związany z niską dzietnością i wysoką umieralnością,

• migracji ujemnych, czyli odpływu ludności do większych ośrodków miejskich lub regionów z lepszymi perspektywami pracy i edukacji .

W latach 2001–2010 populacja miasta skurczyła się o 4 707 osób, a w kolejnych latach – o kolejne około 12 000.

Rynek pracy i ekonomia

Na każde 1000 mieszkańców Konin przypada 330 osób aktywnych zawodowo, co wyraźnie przewyższa wskaźniki województwa wielkopolskiego i kraju. O ile to dobrze wróży aktywności zawodowej, to jednak nie rekompensuje negatywnego trendu demograficznego wynikającego ze starzenia się i odpływu młodych.

Historia demograficzna: Co mówi przeszłość

• W 1950 roku populacja wynosiła raptem 12 145 osób,

• Następnie gwałtownie rosła: 1960 – 17 638, 1975 – 49 792, 2000 – szczyt ponad 83 000,

• Po tysiącleciu dynamicznego wzrostu (zwłaszcza związanym z industrializacją i rozbudową infrastruktury), od początku XXI wieku Konin przeszedł w fazę spowolnienia i regresji demograficznej.

Porównania regionalne i znaczenie w skali powiatu

Konin stanowi centrum powiatu konińskiego, który liczy 128 650 mieszkańców (2024). W strukturze powiatu udział mieszkańców miasta jest istotny – to nie tylko ośrodek administracyjny, ale również demograficzny. W skalach subregionu średnia wieku (~41 lat) i dodatni przyrost naturalny (+5,6 % wzrost od 2002 do 2024) kontrastują z trendami miejskimi.

Implikacje i wnioski dla demografów i planistów

1. Starzenie się społeczeństwa – wyższa średnia wieku oraz ujemny przyrost (ujemna dynamika demograficzna) sygnalizują konieczność dostosowania polityki zdrowotnej, opiekuńczej i społecznej do rosnących potrzeb seniorów.

2. Migracje selektywne – migracja młodych i wykształconych może pogłębiać deficyty kadrowe oraz osłabiać lokalną gospodarkę.

3. Niska dzietność – wymaga stymulacji poprzez polityki prorodzinne i programy wspierające młode rodziny.

4. Strategie rewitalizacyjne – aby zatrzymać odpływ, potrzebne są inwestycje w edukację, infrastrukturę cyfrową, kulturę i rozwój gospodarczy.

Podsumowanie danych kluczowych

Choć dziś mieszańców jest mniej niż dekadę temu, historia ich liczebnych wahań – od 12 tys. w 1950 roku do ponad 83 tys. w 2000 – uczy, że demografia to żywy organizm. Skuteczne planowanie miejskie musi opierać się na realnych trendach: starzeniu się populacji, odpływie młodych, oraz pilnej potrzebie przeciwdziałania długofalowym skutkom tych zmian.

Źródło: www.wirtualnykonin.pl